Ik kijk op m'n horloge en denk dat het tien over half acht is; mmm, nog even omdraaien, maar het is al licht. Ik wrijf in m'n ogen en zie dat het al tien over half tien is.
Dit wordt een goeie dag en ik sta langzaam op.
In de opening van de keukendeur drink ik mijn koffie. Heerlijk die ochtendzon. Oude buurman Bernard sloft door zijn moestuin en zegt dat het maar niet wil winteren, we halen allebei onze schouders op.
Ik zaag een blokje hout zodat de deur op een kier kan blijven staan.
Tussen de middag eet ik een boterhammetje op de cour voor het huis, de zon is behaaglijk. Overbuurman Pierre sjokt naar de brievenbus, opent het deurtje, kijkt er in en doet het weer dicht. 'Merde' hoor ik hem brommen, niks geen post, voor niks gelopen, denk ik.
Ik heb het boek 'Cider voor armen mensen' van Hella Haasse bijna uit als ik 'klik-klak' hoor. Marie Louise komt achter de kinderwagen aangelopen. Zij heeft een zonnebril op haar hoofd, de baby heeft een speen. "Bonjour" zeggen we allebei en maken geen aanstalte om een praatje te maken. Zij vervolgt haar ommetje en ik mijn boek.
De winterzon zakt langzaam achter de heuvels, een zuchtje wind doet een verdord eikenblad over de cour ratelen.
16 opmerkingen:
Dat is weer een fijne drukke dag.
Die mevrouw weet dat je een boekenlezer nooit moet storen.
Zoist maar net Appel, stilte alom !
Hectisch. Twee zulke dagen achter elkaar, verkleinen mijn kans op overleven.
Groet van Rag
Rag: zulke dagen blijven gloren ... en ... altijd voorwaarts !
Ach... Cider voor arme mensen, dat las ik ongeveer 300 jaar geleden voor m'n eindexamen, toen het net uit was. Wat me bijbleef was dat de arme mensen cider stookten van bladeren. Dat heb ik altijd eens willen proeven. Weet jij hoe het smaakt?
Ik ken wel grog van de bladeren (resten) van suikerriet. Daar ga ik van hallucineren en omvallen na drie glaasjes.
het is daar een herrie van jewelste
Poeh hé, morgen maar even rustig aan.
Selma: ik ben meer van de gestookte jeneverbessen (en cider voor de nadorst ;-)
Wat zeg je Ton ??
Anne: inderdaad, morgen de achtertuin; wat een dag.
Hoe hou je het vol...?
Mooi geschreven, weer...;o)
Heb je wel eens aan onthaasten gedacht, of kom je daar niet aan toe?
Ha Jan: je hebt gelijk ... elke dag is er weer één ;-))
Aad: ik zal het inderdaad wat rustiger aan moeten gaan doen ;-)
na alle tips over hoe je het rustiger aan kunt doen,
vind ik dat het nu tijd wordt voor de keiharde waarheid:
gebruik eens een spaans pepertje bij het late ontbijt!
Assyke: loop ik dan niet het risico dat ik dan "als een speer" ga ;-)))
Een reactie posten