Verwonderen. Ik mag dat graag doen. Sterker nog, ik kan niet zonder. Alles verwondert, zeker als je er de tijd voor neemt en goed om je heen kijkt. Zo kan kunst bijvoorbeeld verwonderen ... En je kunt dan gelijk oordelen, mooi of niet mooi.
Dan heb ik het maar niet over mensen. Vaak merk ik dat er niet eens wordt gekeken, verwonderd, maar hupla gelijk geoordeeld en veelal veroordeeld.
Niet doen ... daar krijg je blauwe plekken van. Blauwe plekken op je ziel.
De verwondering in de natuur, daar houd ik van. Gisteren zag ik een vogel met een lang takje dwars in zijn snavel. Hij vliegt naar de boom waar hij een nest aan het bouwen is. Bwam, tegen de boom, takje te breed. Takje valt, hij pikt het weer op een kijkt nog eens naar de boom. Hij verwondert ook, net als ik. Alleen heeft hij nu blauwe plekken.
Wolken die fascineren mij enorm. Zeker de Hollandse en de NoordFranse wolken. Van die grote witte bloemkolen, of van die vegen als langs een lineaal getrokken, kleuren die mijn palet soms niet kan bedenken. En wat te denken van de vormen, reuzen, bergen, torens, koppen met grote neuzen, dreigende onweerswolken. Alles is gewoon mooi, hier valt niks te veroordelen.
Las ik in de Volkskrant dat er een Cloud Appreciation Society bestaat ! Wolkenstaarders verenigt u !
Mooi toch ?! Alleen, ik heb me eigen club. Want ik vind verwonderen is het mooiste alleen.
Om: kijk nou 's, tegen jezelf te zeggen en niet tegen een ander. Dat laatste kan later altijd nog.
Oude buurman Bernard maakt af en toe wel eens een spottende opmerking als ik weer eens omhoog loop te kijken: Hé, zie je ze weer eens vliegen ?
Wolken kijken doe ik liever niet op straat, vanwege de lantaarnpalen, verkeersborden enzo.
Mijn eigen tuin is beter, daar weet ik precies de weg. Alhoewel gisteren was ik vergeten de droogmolen weg te halen.
Blauwe plek en een gierende Bernard in zijn moestuin.
28 opmerkingen:
Prachtig Simon.
Erg subtiel en met zelfspot.
Groet
Laila
en was die was kuifjebestendig?
of lag de was na jouw verwondering
bemodderd op de grond onder de bloemkolenwolkenlucht?
Dank je Laila !!
Assyke: ook daar zag ik weer van alles in ;-))
Het wordt tijd voor een wolkenkrabber in je tuin Simon
Goed idee François: vanuit hoog in de wolken naar de wereld beneden kijken, alsof ik ... ben ;-)
Fons Jansen: "Het oordeel is het graf van de verwondering"
Aad: ik had het niet beter kunnen formuleren ;-))
Mooi geschreven.
Graag voeg ik bomen toe, om te verwonderen. Lichte blaadjes, door de zon in een gloed gezet tegen een dreigende wolkenhemel.
Klopt helemaal Ingrid!
Verwonderlijk blauw.
Jaja Wllm, en dat tegen een blauwe lucht ;-)
is het blauw al geel?
wolken kijken en dan niet oordelen maar verwonderen
mooi
gr hennie
Hennie: kheb vandaag weer genoten!
Heer K. Simon, als Laatste Mohikaan kom ik even zwaaien met een fles vuurwater. Niet dat ge die dient leeg te drinken, maar gewoon, voor de sier op tafel... ;-)
Virtuele 'like'knop aangeklikt
Maar Heer Johan, dat wordt ene grote kwelling voor mij, zeker een fles van het merk Tantalus ;-)
Selma: I like that ;-)
Dit leest weer als een lichtvoetig wolkje!
Willem: als een ballon een ballonnetje dat danst in de wind ;-)
De verwonderingen zijn de wereld nog niet uit. Gelukkig!
Anne: een mens kan toch bijna niet meer zonder ;-)))
Ik las het ook in de Volkskrant
Wolken....ook ik krijg en niet genoeg van en zo werd me hier thuis gevraagd of zo'n club iets voor mij zou kunnen zijn.
Mij antwoord was: nee
Om dezelfde reden die ik bij jou lees :-)
Dikke glimlach om ook jouw conclusie Svara !!
Ik moet zeggen dat ik de laatste dagen meer naar de blauwe plekken zit te kijken dan naar de wolken. Die wolken spannen samen om mij mijn blauwe plekken te onthouden. Ik heb gehoord dat droogmolens helpen.
HaHa Blutch: vergeet je de was niet op te hangen ;-))
Hang die droogmolen maar in de blauwe wolken.
Appel: en dan een frisse wind ;-))
Een reactie posten