En dan elke keer als u zo'n behoefteaanval krijgt moet u iets gaan doen, of aan iets anders denken, zei het jonge ding tegenover mij. Heus binnen vijf minuten is het over, liet zij er nog op volgen. Ik glimlachte en dacht heel stiekem ook aan andere dingen. Succes er mee, heel veel succes. Ze liet mij haar spreekkamer uit.
Buiten draaide ik een zwaar shagje. Dat mag, je mag de eerste week gewoon doorroken terwijl je de medicijnen slikt. Ik voelde me lullig, bedremmeld, triest, een watje, en kreeg een heel zwaar 'waarom eigenlijk' gevoel. Die zware weduwe en ik waren toch maar eventjes bijna vijftig jaar dikke vrienden geweest. Welk echtpaar houdt het zo lang vol .... nou .... nou.
De pillen deden wat ze moesten doen. De gewoonteverslaving uit mijn systeem krijgen. Mwah, tja. Op moeilijke momenten, als het krampt in mijn kaken, water me in de mond loopt, een beetje begin te trillen, denk ik dan weer aan het jonge ding, vijf minuten maar.
Het zijn zo van die vaste momenten, koffie, alcoholletje, eten, schilderen. Dan, dan ... maar ik DOE het niet.
Las ik de bijsluiter. Een op de tien wordt depressief, of krijgt woeste dromen. Nou, het eerste niet, het andere wel. Ik droom dan van .... en over ....
Gisteren ezel in de tuin en geschilderd, bomen gekeken en naar overvarende wolken, vogels geluisterd.
De zon was verrukkelijk, dus bbq-weer. Maar eerst samen een wijntje op het terras, en nog een wijntje.
Begon het weer. Weer te krampen en te trillen.
Is er iets ? Wat ben je stil. Denk je aan iemand ?
Ik zei niks, ik legde een stapel vlees op de bbq. Het spetterde, EN ... het rookte.
Ik ging middenin de rookwolk zitten.
Zekerheidshalve langer dan vijf minuten.
12 opmerkingen:
jury Librisprijs:
Gezien het subtiele taalgebruik, de kleine dubbelzinnigheden, waarbij de lezer regelmatig op het verkeerde been gezet wordt, de schoonheid van het taalgebruik, de humoristiche plot...zouden we niets liever willen dan u de prijs gunnen; echter:
de tekst is iets te kort.
Tip: een columnwedstrijd.
Groet
Laila
Van schrik had ik bijna een peuk opgestoken ...
Lastig hè, minderen lukt ook maar tijdelijk. Misschien helpt het om te kiezen voor cremeren. Dan rookt het nog één keer.
Blutch1; dan kies voor a la JCJ van Speijk ;-))
Maar geen haast hè, absoluut geen haast. ;)
blutch1: vulkaan ... dat lijkt me ook wel wat ;-))
Sterkte! Na twintig jaar niet meer roken zou ik nog zo een shaggie op willen steken, een halfzware dan.
Ik wil maar zeggen, het gaat nooit over.
Marthy: "als de rook om je hoofd is verdwenen" zong Boudewijn de Groot
Een tevreden roker is geen (onrust) stoker... Aan die bbq!!
Anne: uche uche ... weer een karbonaat ;-)
Fijn dat het een jong (en ...) ding was en geen oude (en ...) man.
En ik rook niet ;-)
Een reactie posten