Sta ik laatst alleen met oude Raymond in de kroeg. Het zal wel half in de middag geweest zijn. Dan is iedereen weer aan het werk of zit thuis. Kroegbaas Jean Pierre rommelt in de keuken, hij doet de afwas van de lunch.
Raymond drinkt soppend aan zijn bier. Zijn pet zakt bijna over zijn oren, ingevallen wangen vol zwarte plooien. Hij vraagt al lang niet meer of hij van mij een shaggie mag draaien, hij pakt, rolt, lebbert het vloeitje dicht en steekt de fik er in. Door zijn zware dialect versta ik hem niet altijd even goed, sois !
"Hé Simon, jij gaat toch met die lijp van een kunstschilder om?"
Ik frons "Je bedoelt Cyril?"
Er volgt een onsamenhangend verhaal over mijn kunstkennis. Vechtersbaas, zuipschuit, achterlijke schilderijen, en nou woont ie nog samen met een hoer. Raymond kijkt me polsend aan, kijkt naar zijn lege glas, hangt over de bar en tapt er zelf maar één.
Ik knik, hij tapt er nog één, en rochelt.
"Hé enneh die boerenknecht, die dagloner, moet je ook voor uit kijken, die is ook een beetje ... begrijp je wel?"
Ik weet zeker dat Raymond de 'regenfilosoof' bedoelt. Hij gaat verder "die kan lullen die vent, de hele wereld an me kaar, geen touw aan vast te knopen, en hij werkt overal en nergens".
Raymond laat een boer, zwaait een beetje op zijn benen en zoekt omstandig in zijn broekzakken naar de tabac die hij niet heeft.
Jean Pierre komt uit de keuken, zijn handen aan een theedoek drogend. Hij geeft mij een knipoog en zegt tegen Raymond dat het tijd wordt om naar huis te gaan.
Raymond draait zich boos om, loopt naar de deur en roept: " 't Zijn twee lijpen en jullie ook."
Hij trekt de deur hard achter zich dicht, de belt klingelt nog even na.
12 opmerkingen:
weer een mooie observatie.
Het maakt de wereld er wel stukken eenvoudiger op als de mensheid is verdeeld in lijpen en niet lijpen.
Blijft alleen de vraag wie wat is.
Misschien ligt daar een mooie taak voor Raymond.
Er lopen wel heel veel bijzonder typjes rond daar waar jij vertoeft.
In deze serie is het al een fraaie curieuze verzameling inmiddels
Weer een prachtminiatuur; de bondigheid waarmee je in woorden je observaties vangt is genieten.
Fulps: dank je wel !!
Willem Glas:en dan Raymond laten zeggen: "zegt die ene lijp tegen die andere ' ...;-))
Aad: wacht tot ik de inwoners van de andere dorpen erbij ga betrekken ;-))
Aanwezige Joost: bloozzzz dervan !
Zo. die is weg.
Boos op de wereld, en waarschijnlijk boos op zichzelf...
Ergens toch een beetje zielig hé?
Dat wel Appeltje, maar 't blijft wel een scheetje ;-)
D&D: ik mag hem wel.
Een reactie posten