Waar je ook in of in de omgeving van ons dorp bent kom je Laurent wel tegen. Altijd een leren pet met zijflappen op zijn hoofd. Een fel oranje werkmansjack en een gifgroene werkmansbroek aan. Het jack heeft gele strepen en de broek zilverkleurige. Niet te vergeten zijn bril met jampotglazen half op zijn neus.
Hij loopt en hij loopt, kilometers per dag. Maar als hij in de verte een auto of een ander motorvoertuig hoort staat hij stil en kijkt; kijkt tot het weer in de verte is verdwenen. Hij kent iedereen, maar zwaait nooit. Niemand geeft hem een lift, hij wil lopen.
In het naburige dorp zag ik hem gisteren in de supermarkt. Hij stond bij de kassa. In zijn mandje had hij een zak voorgebakken diepgevroren patat en een 2-liter pak wijn.
Hij grismaste tegen de kassiere, telde de euro's uit en stopte zijn boodschappen in een rugzakje.
Een kwartier later reed ik hem met de auto achterop. Stevig doorstappend, zijn rugzakje slingerde heen en weer. Het smeltwater tekende een donkere plek af op zijn jack en sijpelde langs zijn broekspijpen.
Bij het horen van mijn auto hield hij zijn pas in en keek me aan. Ik stak mijn hand op en passeerde hem.
Door de achterruit voelde ik zijn ogen mij volgen.
10 opmerkingen:
jammer dat wordt geen knapperige patat meer
Klopt Svara: patat om te soppen ;-)
klinkt als patatje oorlog :-)
Misschien wil hij toch wel een lift.
Svara: kdenk niet dat dat hem iets uitmaakt ;-)
André: maar ik niet ;-))
Zo zie je maar weer n's; mengvoeder is ook ongemengd te koop... ;)
Groet van Rag
Dat klopt helemaal Rag; kheb zojuist zelfmaaiend gras gezaaid (volgens jaar toch wat rustiger aan doen)
Heeft Laurent nog wel tanden?
Groet Luuk
Ha Luuk: daarvoor heeft dat 2 literpak wijn gekocht ;-))
Een reactie posten